Neil Young in Amsterdam 1

Fijn dat het indrukwekkende fotoboek van Gijsbert Hanekroot (Abba...Zappa - Seventies Rock Photography) de fantasie van de kijker aan het werk zet. Maar wat de Volkskrant in een op 12 september 2008 gepubliceerde bespreking bij enkele foto's van Neil Young heeft bedacht, is wel erg ver bezijden wat de foto's hebben vastgelegd. Volgens Arno Haijtema zou Young in de Amsterdamse Jordaan 'een bakkie koffie wezen doen, had [hij] een vers baaltje shag gekocht bij ome Piet's Rokerscorner en slenterde [hij] nu naar zijn witte Rolls Royce die in de Tweede Tuindwarsstraat al een half uur het verkeer had staan ophouden, wat toen nog mocht.' Chapeau voor de fantasie van Haijtema, die Young ook nog voor zich zag als 'streetcornerwerker' en schrijft dat rocksterren in 1974 nog op echte mensen leken.
Toevallig was ik bij de gefotografeerde scenes aanwezig en volgens mijn herinnering (maar pas op met herinneringen) was er iets anders aan de hand. Na de laatste concerten van CSN&Y in Londen, was Young met enkele getrouwen (David Cline, Sandy Mazzeo, Billy Talbot en Graham Nash) in het Amsterdamse Memphis hotel aan de De Laraissestraat neergestreken. Young was naar Amsterdam gereisd in een Woody - een klassieke, met hout beslagen Rolls Royce stationwagen - en was van plan met deze klassieker (Young is een verzamelaar van 'the most beautiful cars in the worst condition') naar Zuid-Europa te rijden en haar daar te verschepen naar Californië. Maar er diende nog een reparatie te worden uitgevoerd - een bladveer moest vervangen - en daarvoor moest een garage worden gevonden. 'Normale' garages bleken deze klus niet te kunnen klaren en na enkele dagen zoeken en het raadplegen van de Gele Gids, bleek een oude garage aan de Bloemstraat de gewenste reparatie te kunnen uitvoeren. En dat is wat op de twee foto's van Hankroot is vastgelegd: de Woody en het bezoek van Young aan de garage, die werd gedreven door een gepensioneerde vakman.
Het hoogtepunt van dit verblijf was de avond dat Young, nadat wederom een aantal rondjes voortreffelijke Irish Coffee waren geserveerd - the best thing this hotel had to offer - en het gezelschap enorme trek had gekregen, vanuit de lobby het doorgeefluik naar de keuken omhoog deed, er op handen en voeten doorheen kroop en een kwartier later terugklauterde met een schaal door hem gesmeerde en belegde sandwiches. Een hilarische scène, waarvan het gezelschap minuten lang onder de tafels lag. Helaas was Hanekroot hierbij niet aanwezig.